Sacramento

19 september 2016 - Sacramento, California, Verenigde Staten

Hallo Luitjes, daar zijn we weer reeds aangekomen in Sacramento een stad met een WOW effect want wat is het hier mooi. Vanmorgen uitgeslapen tot vlak voor de wekker, ja je leest het goed, 6.50 uur schoot ik wakker dus eindelijk een paar uur te pakken, het blijft een vreemd idee dat tijd verschil en ik heb echt het gevoel dat ik alles heb omgedraaid wat betreft eet ritme. Opfrissen en naar het ontbijt, uhh ontbijt? jaja twee eetlepels cornflakes met een kopje melk is ook ontbijt, nou we eten onderweg wel ergens bij een pomp dus alles in de auto en snel weg hier want alles ruikt naar de brand. Mocht je het niet gevolgd hebben, er is gister een vliegtuigje verkeerd geland, neergestort zeg maar bij het vliegveld in Mono, daar het in heet bos terecht kwam is er brand ontstaan, nu zou je denken nou het brand wel meer ergens, maar de brand is hier 5 mile vandaan en heeft inmiddels een grote omvang, gelukkig hoorde wij dat de wind de andere kant op stond tot vanmorgen dan want toen was de wind wel onze kant op en hing er een dik gordijn van vieze verbrande hout lucht, al rook het eigenlijk ook wel een beetje naar de kerstbomen verbranding. Om 7.30 uur waren wij vertrokken, zie de foto's van de brand vanmorgen ook hier in de blog, je ziet echt de rook hangen en bij de 3e of 4e foto zijn wij er langs en zie je de rook om een bergtop heen en daarachter helder blauwe lucht. Wij hadden al rekening gehouden met vertraging ivm de brand, bijna iedere afrit was afgesloten en wij hebben nog nooit zoveel brandweer wagens in allerlei kleuren voorbij zien komen, gele, rode, witte en donker blauwe, om even te vragen of ze wilden stoppen voor de foto was waarschijnlijk geen tijd. Trouwens de weg van Mammoth Lake naar Sacrammento lag ook bezaait met dode hertjes, heel zielig, we zagen ook een baby bambi midden op de weg plat gereden liggen, verschrikkelijk. Na een stevige rit met wederom zweet in de handen want wij moesten door 2 passen die hoger waren dan 9000 ft en zonder vangrail, getver wat was ik blij toen het eind in zicht kwam....dacht ik, dat was pas pas nummer 1, op de foto's zie je een brug hoog in de bergen, ik hoopte dat wij daar niet zouden komen maar niets was minder waar, ik vind dat ze tunnels moeten maken dat is volgens mij goedkoper en beter voor et milieu, dus Obama als je mee leest.... Aangekomen bij ons hotel waren we verrast want wat ziet dat er goed uit, tot we binnen kwamen, oke schoon maar oud en het mooie zwembad van de foto alwaar je baantjes kunt trekken, ik weet zelf best wel iets van fotografie af en de foto van de folder moet gewoon 100% gefotoshopt zijn want ik kan niet lang uit in het zwembad hier want dan ben ik al aan de overkant en dan heb ik het over de lengte. Snel alles naar binnen en de stad in want morgen wil ik alweer vroeg op pad, het is ca 2 uur rijden naar San Francisco en daar blijven we een paar dagen, we zijn al aan de terugweg begonnen, wat gaat de tijd snel zeg. Op naar de Old town, 15 minuten vanaf het hotel, we konden de auto gratis parkeren als wij een bezoek zouden brengen aan het railroad museum, laten wij dit nou net willen doen. Een mooi museum met de geschiedenis van de trein, wist je dat de 1e trein hier vandaan vertrok via een pony? De pony Express is hier begonnen, post werd per pony  verstuurd tot dat de trein werd uitgevonden, de rails liep vanaf hier naar San Francisco, vanaf beide kanten begonnen ze met de aanleg om zo tot elkaar te komen, er hangt een mooi schilderij alhier met een foto, het heet The last spike. Na het bezoek gezellig de town in, gaaf zeg, alsof je een decor van een filmset binnenkomt en dat heb je in de Usa heel vaak moet ik zeggen, zelfs de bergen lijken soms niet echt al weet ik uit ervaring dat ze het wel zijn. Eindelijk hebben wij een leuk souvenir gevonden voor mijn zus en zwager die op Joker passen, voor Rick zoeken wij nog iets leuks, voor mezelf kwam ik een leuk tshirt tegen, zodra ik hem draag zal ik Miriam er een foto van laten maken, lol. Op naar het hotel en dan op zoek naar eten, aan de overkant van ons hotel zit een groot gril restaurant dus waarom verder zoeken op naar de overkant. Nu hoor ik jullie al denken oh jee, nou zeker oh jee, ze kunnen echt geen eten bereiden, Miriam had een salade vooraf en ik fruit, ja je leest het goed fruit (heb ik aan Miriam gegeven) Miriam wilde een biefstuk half gebakken en ik ging voor de kipfile met knoflook en franse friet. Omdat het even kon duren kregen wij iets voor gezet namens het huis..... nou dat had voor mij echt niet gehoeven, cheese cake, getver wat is dat vies en nee Miriam vond het ook vies dus lag niet aan mij. Gelukkig onbeperkt drinken dus de sprite was niet aan te slepen. het eten kwam en het zag er aardig uit behalve de friet, deze was slap, vet, ongeschild en koud, dan maar mijn kip beginnen, althans.....even de bediening terug geroepen want ik kreeg mijn kipfilet niet doorgesneden, met een scherper mes die ik toen kreeg lukt het wel maar......de kip was nog rauw, dus ze nam het mee met excuses, Miriam haar biefstuk was geheel doorbakken, zoals ik hem altijd eet zeg maar, dus ook deze was niet goed maar ze wilde niet klagen dus at de helft op. Daar kwam mijn kip weer, zo uit de magnetron want hij was onwijs wit en had vast geen boter gezien. Toen ze kwam vragen of het smaakte was het antwoord kort. Bij de manager heb ik beklag gedaan en de rekening werd een stuk vriendelijker al vond ik 5 dollar voor het drinken wel voldoende maar goed, de salade en fruit is opgegeten, het vlees hoefden wij niet te betalen dus zijn wij met honger weggegaan, gelukkig hebben we in het hotel crackers met pindakaas. En NEE dat is geen vreemd iets want je koopt ze in iedere super kant en klaar, de Amerikanen zijn gek op pindakaas, vreemd dat ze calve niet hebben ontdekt en dat ze nergens pindasaus hebben. Nou vandaag dus niets speciaal beleeft, op naar morgen, tot de volgende blog zou ik zeggen, oh ja, met mijn linker voet gaat het beter (de gebroken teen) en de rechter is minder rood aan het worden maar wel nog 3x zo dik en blijft pijnlijk.  

Foto’s

2 Reacties

  1. Ruud Koet:
    19 september 2016
    Hallo Ron en Miriam,

    Leuke blog weer..., whahaha.., ze hadden het in dat restaurant precies omgedraaid, v.w.b. het vlees betreft, de kip had doorbakken moeten wezen en de biefstuk half rauw .., whahahaha.., maar daar staat Amerika om bekend hoor, het eten is daar over het algemeen niet naar onze westerse maatstaven...., het is gewoon een hele slechte keuken, vandaar er heel veel gezette en dikke mensen zijn in Amerika.., veel frites en fastfood...
    Ik hoop dat jullie nu nog eens iets treffen alwaar jullie wel lekker kunnen eten en ook een goed hotel tegenkomen met een ruim en goed zwembad....
    We gaan weer wachten op jullie volgende blog en wensen jullie een hele fijne en mooie voortzetting van jullie reis en met alle geluk en gezondheid!

    Groetjes van

    Ellen en Ruud xx
  2. Corrie van de wijngaard:
    19 september 2016
    Jammer weer van het eten en het hotel maar aan de foto s te zien zijn jullie ogen niks te kort gekomen hahahahah veel plezier Gr