Dag 9 Grand Canyon

Hallo volgers, vandaag zouden we een rustdag houden en niets doen maar dat vind ik dan ook weer zonde dus op weg opnieuw naar de waterval die wij niet konden vinden bij Leupp. Vandaag was het een dag met een WOW, OHHH en AUW gevoel, het lijkt of de pech ons achterna zit want ik was er dus echt bijna niet meer geweest. Afijn om een kort verhaal lang te maken begin ik bij het begin, we hebben in de Tomtom de gegevens weer ingevuld van de watervallen maar zouden wel afwijken van de route om door het vulcaanpark te rijden. Het afwijken van de route was gelukkig niet zo veel, ca 120 mile pfff, maar goed het is het zeker waard kijk maar naar de foto';s en zodra wij thuis zijn zet ik een hele repo online. Eenmaal bij het vulcaan park moesten wij onze annual pas tonen om door te kunnen rijden, deze pas het ik van de broer van een collega over genomen en nu dus profijt van want inmiddels al 4x gebruikt. Het vulcaanpark is erg mooi en niet voor te stellen dat we lopen en rijden over en door lava alles is dan ook zwart maar er groeit wel van alles en volop dieren, we zagen een eekhoorn met een grote zilvergrijze staart, natuurlijk is er een foto van gemaakt. Verder gereden door het park reden we zo al de volgende in Wupatki en park waar nog een ruine staat van mensen uit het stenen tijdperk, deze waren eigenlijk best klein want wij konden niet door de deur, bij het visit centre gevraagd hoelang het nog rijden is naar de grand waterfalls, nou we kunnen heel lang blijven rijden vertelde de ranger want de waterval staat droog omdat er al meer dan 4 weken geen druppel is gevallen. Dan maar verder, op de borden staat Grand Canyon 29 mile dus dan vandaag maar deze kant doen en het weekend via Las Vegas de andere kant. Bij de grand canyon aangekomen   was er een heel groot view point waarbij je vlak langs de afgrond kon lopen, tja en ik heb altijd wel willen weten hoe diep het nou zou zijn, ik kan je vertellen ik zag de bodem niet en hoorde geen auw roepen nadat ik een steen naar beneden wierp, je kon een heel eind om deze Canyon lopen en ik wilde er zo dicht mogelijk bij, Miriam verbood mij nog dichter te gaan maar het kan toch geen kwaad ik zal heus niet springen en zei tegen haar, ik zal in het midden op het platoo blijven, ik had nog geen 4 stappen gezet en een steen onder mijn voet schiet weg waardoor ik ten val kom op ca 1,50 mtr naast de afgrond naar beneden, mijn voet begon direct te zwellen en pijn te doen, even zitten op een rots, direct kwamen er mensen aangerend die mij hadden zien vallen en Miriam hoorde schreeuwen, ze schrok er nog meer van dan ik, gelukkig is mijn camera heel gebleven want deze viel dus uit mijn handen. We besloten dus maar naar het hotel te gaan maar wel langs de walmart voor een coolpack, vreemd was dat ook mijn andere voet zeer begon te doen en zonde van mijn broek, deze is stuk net als mijn knie flink geschaafd is, fijn dat de auto een automaat is want Miriam heeft geen rijbewijs en mijn rechtervoet is 3x zo dik. Rijden met de cruise control, ik weet het levensgevaarlijk maar wat moeten we dan? Coolpack gehaald, achter het winkelwagentje gestrompeld maar het is gelukt, op naar het hotel en ff uur rust en koelen en dan snel eten, we komen hier straks op terug. Op naar een restaurant, omdat ik toch wel pijn heb met lopen eentje dichtbij, nou wat een feest was dat, Miriam had een hamburger met salade en friet en ik een kipschnitzel, althans dat hoopte ik, het was kipgehakt en dat vind ik nou juist niet lekker, maar goed ik laat me niet kennen en met brood en patat was hhet weg te krijgen, de bruine bonen waren wel goed. Klaar met eten en snel terug naar het hotel om nog rust te houden want morgen moet ik 400 mile rijden naar Cortez Utah. In het hotel mijn schoenen uit en sokken en nu zag ik waarom mijn andere voet ook piijn doet mijn grote teen is helemaal blauw en kan  ik niet buigen, hij is naar mijn inziens gebroken maar daar doen ze dacht ik toch niets mee in het ziekenhuis. Dus wat staat ons nog meer te wachten, we gaan het zien, beleven en waarschijnlijk voelen. Luitjes ik ga omhoog met mijn voeten, tot morgen maar weer.